Block title
მთავარი » 2011 » იანვარი » 21 » ქრ�?სტ�?ანულ�? ქორწ�?ნება და ცოლ-ქმრობა (ნაწ�?ლ�? მეოთხე)
07:08 ქრ�?სტ�?ანულ�? ქორწ�?ნება და ცოლ-ქმრობა (ნაწ�?ლ�? მეოთხე) |
 ოჯახურ�?
საზრუნავ�? ყოველ ადამ�?ანს, რაც უნდა ბედნ�?ერ�? �?ყოს, თავ�?ს�? პრობლემებ�? აქვს, დალხ�?ნებულ�? არავ�?ნ არ�?ს, რადგან ყველა თავ�?ს�? ყოფ�?ს გასაუმჯობესებლად �?ღწვ�?ს. ეს მცდელობა რა ნაყოფს გამო�?ღებს, წ�?ნასწარ არავ�?ნ �?ც�?ს, რაც უფრო უკეთ შე�?მეცნებს ადამ�?ან�? გარეგან�?, ანუ მატერ�?ალურ�? ბედნ�?ერებ�?ს წარმავლობას, მ�?თ მეტად გა�?ზრდება მ�?ს�? საზრუნავ�?. ეს საზრუნავ�? გაც�?ლებ�?თ ძლ�?ერდება �?მ შემთხვევაშ�?, თუ ადამ�?ან�? ეჩვევა და ეჯაჭვება ბედნ�?ერებ�?ს მატერ�?ალურ მახას�?ათებლებს, მ�?თ უფრო, თუ მას საზოგადოებ�?ს მაღალ ფენებთან აქვს შეხება. საყოველთაოდ გავრცელებულ�? აზრ�?ს თანახმად, ოჯახურ�? საზრუნავ�? ყველაფერზე რთულ�?ა, რადგან ამ შემთხვევაშ�? უნდა �?ფ�?ქრო არა მარტო საკუთარ თავზე, არამედ ცოლ-შვ�?ლსა და ნათესავებზეც, უნდა �?ზრუნო მათ მატერ�?ალურ უზრუნველყოფასა და ჯანმრთელობაზეც, ამ�?ტომ ჩვენს დროშ�? ბევრს ეშ�?ნ�?ა ამ პასუხ�?სმგებლობ�?ს აღებ�?სა და უქორწ�?ნებელ კავშ�?რებს არჩევს. ცხოვრებ�?ს ეს სტ�?ლ�? უფრო ქალაქშ�?ა გავრცელებულ�?, სადაც განსაკუთრებ�?თ ბატონობს ფუფუნება. ასეთ�? დამოკ�?დებულება ქორწ�?ნებ�?სადმ�? არ�?ს მცდარ�? ცხოვრებ�?სეულ�? პოზ�?ც�?ა და ჭეშმარ�?ტ�? ღვთ�?სმოსაობ�?ს დეფ�?ც�?ტ�?ს შედეგ�?. მართლაც, ოჯახშ�? ბევრ�? საზრუნავ�?ა, მაგრამ პრობლემებ�? სრულ�?ად არ არ�?ს გადაულახავ�? ს�?რთულე. უბედურება �?ს არ�?ს, როდესაც რამეს �?ძულებ�?თ ან შ�?შ�?ს გამო აკეთებ. პრობლემებ�? შე�?ძლება დაუქორწ�?ნებელსაც ჰქონდეთ. ვ�?ნც ქორწ�?ნებას საზრუნავ�?ს ს�?მძ�?მ�?ს შ�?შ�?თ გაურბ�?ს, მა�?ნც ვერ და�?ზღვევს თავს მწუხარებ�?სა და გასაჭ�?რ�?საგან. როგორ�?ა დაუოჯახებულთა მდგომარეობა? მათ თანდათან უსუსტდებათ ჯანმრთელობა, რადგან მარტო უნდა გაუმკლავდნენ ყველა მწუხარებას, მარტო უნდა �?ყვნენ ს�?ხარულშ�?ც. ავადმყოფობ�?ს შემთხვევაშ�? დაქ�?რავებულ�?, უცხო მომვლელ�? ეყოლებათ და, რაც ყველაზე საშ�?ნელ�?ა, მათ�? ხვედრ�? ს�?ბერეშ�? მარტოობაა, ახლობლებ�?ს მზრუნველობ�?ს გარეშე. ოჯახურ�? ცხოვრება ადამ�?ანს უფრო ღვთ�?სმოსავს ხდ�?ს. რაც უფრო მეტ�?ა საზრუნავ�?, მ�?თ უფრო დ�?დ�? �?მედ�? აქვს ადამ�?ანს ღვთ�?ს შემწეობ�?სა. ვ�?ნც მხოლოდ საკუთარ თავზე ფ�?ქრობს, �?ს თანდათან ეჩვევა აზრს, რომ მხოლოდ საკუთარ�? თავ�?ს �?მედ�? უნდა ჰქონდეს. რაც მეტად ვუკავშ�?რდებ�?თ ადამ�?ანს, მ�?თ უფრო ლმობ�?ერნ�? ვხდებ�?თ მათ�? საქც�?ელ�?ს შეფასებ�?სას. ს�?ყვარულ�? არ�?ს ს�?კეთ�?სკენ გზ�?ს მაჩვენებელ�?. მეუღლ�?სა და შვ�?ლებ�?სადმ�? მზრუნველობა თავ�?დან გვაც�?ლებს უსაქმურობას. ხშ�?რ შემთხვევაშ�? ს�?ყვარულ�? წარმართავს ადამ�?ან�?ს �?მედებს ზეც�?საკენ, ანუ მარად�?ულობ�?საკენ. �?ს, ვ�?საც სწამს ღმერთ�?, ვ�?ნც მ�?ს�? მცნებ�?თ ცხოვრობს, განა შე�?ძლება �?ყოს უბედურ�?? რ�?ს�? უნდა ეშ�?ნოდეს მას, როდესაც ყველაფერ�? მ�?ს ცხოვრებაშ�? უკეთეს�? მომავლ�?სათვ�?ს ხდება? შრომა ჩვენ�? ცხოვრებ�?ს, არსებობ�?ს საფუძველ�?ა, ვ�?საც არ აქვს საზრუნავ�?, მას არც რამ�?ს გაკეთებ�?ს სურვ�?ლ�? უჩნდება. ადამ�?ანს კ�? მოქმედებ�?ს მოთხოვნ�?ლება ს�?კვდ�?ლამდე არ უნდა გაუქრეს. ეს თავ�?დან ააშორებს მას მომაკვდ�?ნებელ უმოქმედობას და სტ�?მულს აძლევს უკეთეს�?ს მოსაპოვებლად. ცხოვრებ�?სეულ ს�?რთულეებშ�? ადამ�?ან�? საუკეთესო გამოსავალს კეთ�?ლგონ�?ერებ�?ს დახმარებ�?თ პოულობს, მაგრამ ნამდვ�?ლ�? სულ�?ერ�? ს�?ხარულ�? მხოლოდ სათნოებ�?თ მ�?�?ღწევა. საზრუნავ�? ამტკ�?ცებს ოჯახურ ბედნ�?ერებას, უმოქმედობა კ�? ანგრევს მას. �?ს, ვ�?ნც დღევანდელზე ფ�?ქრობს, არ ანაღვლებს თავ�?ს�? საქც�?ელ�?ს Dშედეგებ�?, დანაშაულებრ�?ვ�? ქარაფშუტობ�?თ მ�?ექანება უფსკრულ�?საკენ. რა მ�?ან�?ჭებს ადამ�?ანს უფრო დ�?დ ს�?ხარულს, ვ�?დრე საქმეშ�? წარმატება? ბედნ�?ერება, სარგებელ�?, რომელ�?ც მცდელობ�?ს გარეშე, საჩუქრად გვერგო, ვერც კ�? შეედრება �?მ ს�?ამოვნებას, რომელ�?ც გამოწვეულ�?ა ჩვენ�? შრომ�?ს და აზროვნებ�?ს შედეგად მოპოვებულ�? გამარჯვებ�?თ. რადგან მხოლოდ ამ შემთხვევაშ�? შევ�?ცნობთ საკუთარ ძალასა და პატ�?ვ�?სცემ�?თ განვ�?სმჭვალებ�?თ საკუთარ�? თავ�?სადმ�?. ჩვენ გვ�?ყვარს ჩვენ�? შრომ�?ს ნაყოფ�?, რადგანაც ჩვენ მ�?ვეც�?თ მას არსებობ�?ს დასაბამ�?. სწორედ ასევე უყვარს ღმერთს თავ�?ს�? ქმნ�?ლება. ასე რომ, რაც მეტ�?ა საზრუნავ�? ოჯახშ�?, რაც მეტ�? განსაცდელ�?სა და საშ�?შროებ�?ს გადალახვა გვ�?ხდება, რაც მეტ�?ა დაბრკოლება, რომელ�?ც უნდა დავძლ�?ოთ ოჯახ�?ს საკეთ�?ლდღეოდ, მ�?თ მეტ�?ა ჩვენ�? მცდელობ�?ს გამარჯვებ�?ს, ჩვენ�? რჩევ�?სა თუ ვარაუდ�?ს გამართლებ�?ს ალბათობა. სწორედ, სხვადასვა საქმ�?ს მოგვარებ�?თ ხდება ჩვენ�? ცხოვრება ნაყოფ�?ერ�? და სა�?ნტერესო. ჩვენ�? საქმეებ�? მოწმობენ ჩვენს კეთ�?ლგონ�?ერებასა და ს�?ძლ�?ერეზე. ათას�? წვრ�?ლმან�?, რომელ�?ც უცხო თვალ�?სთვ�?ს შე�?ძლება შეუმჩნეველ�?ცაა, ჩვენთვ�?ს ს�?ხარულ�?ს მ�?ზეზ�? ხდება და თანდათან გვარწმუნებს, რომ, სწორედ საზრუნავს მოაქვს ნამდვ�?ლ�? ოჯახურ�? ბედნ�?ერება. �?ესოს სწავლება - "ნუ �?ზრუნებ ხვალ�?ნდელ�? დღ�?სათვ�?ს" - არ უნდა გავ�?გოთ �?სე, თ�?თქოს �?ს უმოქმედობ�?სა და გულგრ�?ლობ�?საკენ მოგვ�?წოდებდა. მ�?ს�? ცხოვრება �?ყო კაცობრ�?ობ�?ს ბედნ�?ერებ�?სათვ�?ს ზრუნვა. უფალმა და მ�?სმა მოსწავლეებმა, სწორედ შრომ�?სმოყვარეობა გვ�?ანდერძეს: "და არცაღა ცუდად პურ�? ვ�?სგანმე ჰსჭამდეთ, არამედ შრომ�?თა და რუდუნებ�?თა ღამე და დღე ვ�?ქმოდ�?თ... თავნ�? თვ�?სნ�? სახედ მ�?გცნეთ თქუენ, რათა მბაძვნ�?დეთ ჩუენ... ამასვე გამცნებდ�? თქვენ, ვ�?თარმედ უკეთუ ვ�?სმე არა უნებს საქმ�?ს, ნუცა ჰსჭამენ" (II თეს. 3,8-10). მ�?წ�?ერ საქმეებზე გადაჭარბებულ�? ფ�?ქრ�? აწუხებს ჩვენს სულს, სპობს მ�?ს სას�?ცოცხლო ენერგ�?ას და უძლურს ხდ�?ს, ამაღლდეს ღვთ�?ს სასოებამდე. ოჯახურ�?
ბედნ�?ერება ოჯახ�?ს კეთ�?ლდღეობაზე ზრუნვას მოაქვს ბედნ�?ერება. განა სას�?ამოვნო არ არ�?ს �?მ არსებაზე ზრუნვა, რომელ�?ც გვ�?ყვარს და რომელ�?ც ღმერთმა გვაჩუქა? განა დედას საზრუნავ�?ს თავ�?დან ასაც�?ლებლად შეუძლ�?ა, შვ�?ლზე უარ�? თქვას? ან რომელ�? მეუღლე �?ტყვ�?ს საზრუნავ�?ს შ�?შ�?თ უარს საყვარელ ადამ�?ანზე? �?ქნებ, ცხოვრებ�?ს მშვენ�?ერ�? მუხტ�?, სწორედ, მზრუნველობაშ�? მდგომარეობს! სასურველ�? არსებ�?ს გვერდ�?თ ყველაფერ�? ადვ�?ლად გადასატან�? ხდება. როდესაც ორ ადამ�?ანს ერთმანეთ�? უყვარს, ს�?ტყვ�?თაც და მზერ�?თაც კ�? შეუძლ�?ათ ერთმანეთ�?ს მხარდაჭერა. ბუნებაშ�? ქარბუქ�?ს შემდეგ დ�?დ�? მყუდროება �?სადგურებს. ასევე ოჯახშ�?ც ყოველ�? დაძლეულ�? უბედურებ�?ს შემდეგ თავს გაც�?ლებ�?თ უკეთ ვგრძნობთ. ადამ�?ან�? დ�?დებულ�?ა, როდესაც ცხოვრებ�?ს ს�?ძნელეებს ერკ�?ნება. თუ რამეს ვერ დავძლევთ საკუთარ�? ძალ�?სხმევ�?თ, არ უნდა აღვ�?ქვათ უბედურებად, არამედ ღვთ�?ს მ�?ერ დაშვებულ განსაცდელად, რომელ�?ც �?სევე ჩვენს საკეთ�?ლდღეოდ ხდება. ამ�?ტომ ყოველგვარ�? შ�?შ�? ამაოა. ჭეშმარ�?ტ�? უბედურება არ�?ს ცოდვ�?ს, უღ�?რს�? საქც�?ელ�?ს შედეგ�?. დაშვებულ�? შეცდომ�?ს გამოსწორება გაც�?ლებ�?თ ძნელ�?ა, ვ�?დრე �?ს, რომ წ�?ნასწარ ვ�?ზრუნოთ, არ დავუშვათ შეცდომა. განსაკუთრებ�?თ მძ�?მეა �?ს შეცდომებ�?, რომლებ�?ც ჩვენ�? ოჯახ�?ს წევრებ�?ს უბედურებ�?ს მ�?ზეზ�? ხდება. ამ შემთხვევაშ�? ჩვენ�? მამხ�?ლებელ�? ჩვენ�? ს�?ნდ�?ს�? ხდება, რომელ�?ც მოსვენებას არ გვაძლევს. განა რა შვება შე�?ძლება მოგვ�?ტანოს სხვებ�?საგან გამართლებამ, როდესაც შ�?ნაგან�? ხმა გვკარნახობს, რომ ამ�?ს მ�?ზეზ�? ჩვენ�? ვნებებ�?, დანაშაულებრ�?ვ�? სურვ�?ლებ�? და ღვთ�?სა და ადამ�?ანურ�? კანონებ�?ს დარღვევაა. ამ შემთხვევაშ�? ნამდვ�?ლ�? ქრ�?სტ�?ანულ�? მოთმ�?ნება უნდა გვეყოს, რომ მდგომარეობა გამოვასწოროთ. თუმცა, ყოველ�?ვე ამან შე�?ძლება გაც�?ლებ�?თ მეტ�? ბედნ�?ერება მოგვ�?ტანოს, ვ�?დრე ჩვენ გვგონ�?ა. ოჯახურ კეთ�?ლდღეობაზე გაასკეცებულ�? ზრუნვა გვაპოვნ�?ნებს ამ ბედნ�?ერებას, რადგან ჯანმრთელობასაც მხოლოდ �?ს აფასებს და უფრთხ�?ლდება, ვ�?საც მ�?ს�? დაკარგვ�?ს საშ�?შროება ემუქრებოდა. ჩვენ ბევრ�? რამ�?ს მ�?მართ დავრჩებოდ�?თ გულგრ�?ლნ�?, ს�?ამოვნებ�?ს განცდ�?ს უნარ�?ც კ�? არ გვექნებოდა, მ�?ს მ�?საღებად რომ არ გვეზრუნა. დედამ�?წაზე უამრავ�? მცენარე �?ზრდება, მაგრამ ხე, რომელ�?ც ჩვენ დავრგეთ და მოვუარეთ, უფრო დ�?დ ს�?ხარულს გვან�?ჭებს, ვ�?დრე ყველა სხვა დანარჩენ�?. |
|
|
| სულ კომენტარები: 0 | |